HAVA - OD - SU - TORPAQ
Bezileri deyirdi ki, o heç vaxt yatmır. Bezileri deyirdi ki, anası uşaq vaxtı onu zibil yeşiyine atıb. Bezileri deyirdi ki, o, bütün ölkeleri gezib ve bütün sirlerden xeberi var. Kimse düşünürdü ki, o bir adam deyil – bir neçe yere bölüne bilir. Kimlerse deyirdi ki, o peyğemberdi. Bezileri ise sakitce pıçıltı ile deyirdiler: “O şeytandır”…
Bir gün etrafımızdakı insanların öz şexsiyyet vesiqelerindeki seriya nömreleri kimi proqramlaşdırıldığını gördük. Ruhumuzu vermek istedik onlara.
Bir gün etrafımızdakı insanların Bakının sahibsiz ağaclarının başında mesken qurmuş kulyoklar kimi boz renge büründüklerini gördük. Damarımızı kesib qanımızı sıçratmaq istedik üzerlerine.
Bir gün etrafımızdakı insanların heyatlarının reklamlar kimi menasız ve yalan olduğunu gördük. Televizorlarını söndürmek, pencerenin o tayında qaynayan heyata qoşulmalarını istedik.
Yalanların, yalançıların, fahişelerin, sutenyorların, mavilerin, lezbiyanların, yanıqların, acgözlerin, taxtabaşların, rüşvetxorların, qulların, quldarların, savadsızlığın, rengsizliyin, menasızlığın üzüne tüpürdük ve hücuma başladıq. Qaldır ellerini, sen de qoşul ordumuza, yırtaq içalatını düşmenlerimizin!
Silahımız ne bıçaqdı, ne de tapança. Amma onları qorxudacaq qeder, qorxudan altlarını batırdacaq qeder tehlükelidi. Qelem, mikrofon ve beyin qırışdıran her şey. Fikirlerimizi orduya çevirdik, ordumuz onların belini sındıracaaaaaaaaq!
Seç artıq, ya bizimlesen, ya altımızda…
| 
